قرار كفالت و بازداشت موقت 2

مزاياي بازداشت موقت

گاهي مي توان از قرار بازداشت موقت به عنوان اقدامي حمايتي براي نجات جان متهم استفاده كرد. در اتهامات سنگيني مانند قتل، ممكن است قصد انتقام وجود داشته باشد يا متهم تصميم به خودكشي بگيرد كه در اين صورت بازداشت موقت متهم به عنوان اقدام حمايتي تلقي مي شود.

يعني از طريق اين دستور سعي مي شود از خودكشي يا آسيب رساندن متهم به ديگران جلوگيري شود. مزيت ديگر دستور بازداشت موقت اين است كه عموماً راه فرار متهم را از بين مي برد و ترس از تباني را از بين مي برد، يعني مانع از تباني متهم با ساير متهمان، شركا و شهود مي شود.

 ضمانت نامه

در بند ج ماده 132 قانون آيين دادرسي كيفري قراري تحت عنوان قرار كفالت پيش بيني شده است. كلمه ضمان از حقوق شهروندي وارد آيين دادرسي كيفري شده است. در قانون مدني، زماني كه شخصي به شخص ديگري متعهد مي شود كه شخص ثالثي را براي انجام كاري در دفترخانه معرفي كندمدت زمان، به اين عقد ضمانت گفته مي شود.

در اين صورت ضمانت اجرايي تعيين مي شود كه در صورت عدم معرفي شخص ديگري در مهلت تعيين شده بايد مبلغي را به عنوان خسارت پرداخت كند. اين موضوع توسط قانونگذار در فصل شانزدهم قانون مدني و به موجب ماده ۷۳۴ اين قانون مقرر شده است.

اين موضوع حقوقي توسط قانونگذار وارد آيين دادرسي كيفري شد كه در بند ج ماده 132 قانون آيين دادرسي كيفري به آن اشاره شده است. پس از تعهد حضور با قول شرف و تعهد به تعيين ميزان تعهد، قرار كفالت سومين نوع قراري است كه در آيين دادرسي كيفري ذكر شده است.

پس از طرح اتهام، قاضي بايد قرار حضور متهم را در هر زماني صادر كند. قرارداد ضمانت سومين نوع قرارداد تامين است.

يعني در قراردادهاي تعهد قاضي تعهد به حضور متهم را مي پذيرد اما در برخي از جرائم كه مجازات كمي شديدتر است تعهد متهم را نمي پذيرد بلكه مي گويد بايد شخص ثالثي را معرفي كند تا او مي تواند متعهد به احضار متهم توسط دادگاه شود. به دادگاه معرفي شد.

اگر متهم اگر شخص ثالث حضور داشته باشد و قاضي نيز اهليت او را احراز كند، يعني بداند در صورت عدم حضور متهم مي تواند مثلاً 20 ميليون تومان يا 10 ميليون تومان بپردازد. به عنوان ضمانت اجرايي، تعهد شخص ثالث را مي پذيرد.

قاضي در هنگام صدور قرار كفالت اتهامات را براي متهم توضيح مي دهد و قرار تامين را صادر مي كند. وقتي قرار ضامن صادر مي شود، موضوع از دو حالت خارج نمي شود، يا متهم يك نفر را به عنوان ضامن معرفي مي كند يا يك نفر را معرفي نمي كند.

اگر متهم توانست فردي را به عنوان ضامن معرفي كند كه قاضي هم قبول كرده باشد يعني قاضي كفايت او را تاييد كند، قاضي مجدداً دستور ديگري صادر مي كند. يعني در تعيين كفيل دو حكم صادر مي شود كه اولي تعيين كفيل و ديگري قرار قبولي كفيل است.

قبول ضمان بين قاضي و كفيل

در واقع از نظر انطباق با قانون مدني تعيين ضامن توافقي و قرار قبولي كفيل عقدي است و قرار قبولي كفيل بين قاضي و كفيل و كفيل منعقد مي شود. يعني متهم نقشي در آن ندارد.

 در آيين دادرسي كيفري رضايت متهم ضروري نبوده و تأثيري در قرارداد ندارد. به موجب عقد ضمان، ضامن متعهد مي شود كه تا پايان رسيدگي و اجراي حكم، هر گاه قاضي درخواست كند، متهم را به قاضي معرفي كند.

چنانچه كفيل ظرف 20 روز پس از عدم حضور متهم، متهم را نزد قاضي حاضر نكند، بازپرس موضوع را به دادستان گزارش مي‌كند و دادستان دستور وصول وثيقه را به بازپرس مي‌دهد.

در اين صوت قرار وصول وثيقه مقرر در ماده 140 قانون آيين دادرسي كيفري به مكفول ابلاغ مي شود و كفيل حق دارد ظرف 10 روز پس از اين تاريخ به اين قرار دادستان اعتراض كند. به اعتراض در دادگاه عمومي يا انقلاب رسيدگي شده و رأي دادگاه قطعي است. است.

اما در صورت عدم ارائه ضامن از سوي متهم، به دستور بازپرس، متهم به زندان منتقل مي شود و تا زماني كه كفيل ارائه نكند در زندان مي ماند. در جرائمي كه در صلاحيت دادگاه كيفري استان مي باشد، چنانچه 4 ماه از دستگيري متهمي كه به دليل عدم ارائه كفيل دستگير شده است گذشته باشد، بازپرس مكلف است نسبت به اخذ كفيل تصميم گيري كند. و براي دادستان ارسال كنيد. در صلاحيت دادگاه كيفري استان نيست، پس از دو ماه تكليف براي قبولي يا عدم پذيرش آن توسط بازپرس ايجاد مي شود.