حضانت فرزند پس از طلاق

طلاق يكي از مهمترين پرونده هايي است كه امروزه در دادگاه ها بررسي مي شود. طلاق تنها مربوط به جدايي طرفين نيست و موارد بسيار ديگري را نيز شامل مي شود. يكي از اين موارد مربوط به فرزندان طرفين است. حضانت فرزند پس از طلاق يكي از مهمترين موارد طلاق است كه بايد مورد بررسي دقيق قرار گيرد. قوانين زيادي براي حضانت فرزندان پس از طلاق تدوين شده است كه در اين مقاله به آنها مي پردازيم. در ماده 1168 قانون مدني تصريح شده است كه حضانت فرزندان حق و تكليف پدر و مادر است مگر اينكه آن دو از يكديگر جدا باشند. لايو كه در ادامه قوانين آن به طور كامل توضيح داده خواهد شد. اهميت تعيين حضانت فرزند پس از طلاق در قانون

يكي از مهمترين قوانيني كه در ايران براي حمايت از خانواده تدوين شده، قانون حمايت از خانواده است. در اين قانون تصريح شده است كه حضانت فرزندان تعيين نمي شود و حكم طلاق صادر نمي شود.

همچنين اين قانون در مورد حضانت فرزندان قبل از طلاق چنين مي گويد:

... در خصوص حضانت و نگهداري از فرزندان و نحوه پرداخت هزينه هاي حضانت و نگهداري تصميم مقتضي مي گيرد. همچنين دادگاه بايد با توجه به وابستگي عاطفي و مصلحت طفل، ترتيب، زمان و مكان ملاقات او با والدين و ساير بستگان را تعيين كند. حضانت طفل پس از طلاق تا هفت سالگي

طبق قانون جديدي كه در سال 1381 بنا به مصلحت و تشخيص طفل وضع شد، حضانت طفل پس از طلاق بر اساس سن او تا هفت سالگي و بعد از آن تعيين مي شود. مطابق ماده 1169 قانون مدني:

براي حضانت فرزندي كه پدر و مادرش جدا از هم زندگي مي كنند، مادر تا سن هفت سالگي اولويت دارد و بعد از آن با پدر است. با توجه به علاقه كودك حضانت او تا 7 سالگي با مادر است. مگر اينكه مادر ديوانه شود، يا دوباره ازدواج كند. در ماده 1170 قانون مدني آمده است كه اگر مادر در اين 7 سال دچار جنون يا ازدواج مجدد شود، پس از طلاق، حضانت طفل به عهده پدر خواهد بود.

لازم به ذكر است كه اگرچه اين موارد به صراحت تعيين شده است، اما بسته به مورد ممكن است تغيير كنند. يعني اگر پدر صلاحيت نداشته باشد يا خوب باشد كه فرزند نزد مادر بماند، دادگاه حضانت طفل را از او نمي گيرد. تشخيص اين پرونده بر عهده قاضي و دادگاه صالح است. حضانت طفل بعد از طلاق بعد از هفت سالگي

بعد از هفت سالگي طبق قانون بايد حضانت به پدر داده شود. اما در تبصره ماده ۱۱۶۹ آمده است كه پس از هفت سالگي در صورت بروز اختلاف، حضانت طفل با رعايت مصلحت با تشخيص دادگاه است.

يعني اگر بعد از هفت سالگي مشخص شود كه پدر صلاحيت نگهداري از فرزندان را ندارد و پس از طلاق نيز توانايي دريافت حضانت فرزند را ندارد، حضانت با مادر باقي مي ماند.

در بالا اشاره كرديم كه اگر مادر قبل از ۷ سالگي دچار جنون يا ازدواج مجدد شود، حضانت به پدر محول مي شود. اما شرايط ديگري نيز وجود دارد كه به موجب آن پس از طلاق، حضانت طفل از يكي از طرفين سلب مي شود. در قانون آمده است كه حضانت فرزندان را نمي توان از كسي سلب كرد مگر به دليل قانوني.

در ماده 1173 قانون مدني چنين آمده است:

هر گاه به دليل عدم مراقبت يا انحطاط اخلاقي والديني كه طفل تحت حضانت اوست، سلامت جسماني يا تربيت اخلاقي طفل در معرض خطر قرار گيرد، دادگاه مي تواند بنا به درخواست بستگان طفل يا به تقاضاي قيم او تصميم بگيرد. يا به درخواست رئيس حوزه قضايي. فرزندخواندگي براي حضانت فرزند

1) اعتياد مضر به الكل، مواد مخدر و قمار.

2) شهرت به فساد اخلاقي و فحشا.

3) ابتلا به بيماري هاي رواني با تشخيص پزشكي قانوني.

4) آزار و اذيت كودك يا اجبار او به مشاغل غيراخلاقي مانند فساد و فحشا، تكدي گري و قاچاق.

5) تكرار حمله خارج از حد معمول.