چگونه مي توانم طلاق توافقي بگيرم؟

در برخي موارد، زن و مرد به دلايل مختلف ممكن است بدون دعوا و با توافق بر سر همه مسائل تصميم به جدايي بگيرند. پس از اين تصميم بحث در مورد چگونگي طلاق توافقي مطرح مي شود. در قانون جديد حمايت از خانواده، مقررات قبلي مربوط به طلاق تا حد زيادي لغو شده است.

در دعواي طلاق توافقي، خواهان (زن) از طرف خوانده به دادگاه دادخواست تقديم مي كند. پس از مراجعه به شعبه و انجام تشريفات قانوني، دادگاه با حضور قاضي رسيدگي كننده تشكيل و با توجه به محتويات پرونده ختم رسيدگي را اعلام و رأي صادر مي كند. در نتيجه بايد گفت كه اساساً شخصي كه نام و مشخصات او در دادخواست طلاق نوشته شود، زوجه است.

 

در راي دادگاه خانواده و در مورد طلاق توافقي سه مورد بايد ذكر شود:

1- تأييد رابطه زناشويي:

 

با توجه به اينكه رسيدگي به دعواي طلاق و وقوع طلاق منوط به احراز رابطه زوجيت بين طرفين عقد است، در تصميم مرقم در مورد رابطه زناشويي، متقاضي طلاق ذكر نشده است. و سند تاييد آن. بنابراين ابتدا بايد مشخص شود كه آيا ازدواج صورت گرفته است و سپس نوبت به طلاق رسيده است.

 

2- اقدامات دادگاه براي حصول سازش و چگونگي طلاق توافقي:

 

با توجه به اينكه در طلاق طبق مفاد ماده واحده قانون اصلاح مقررات طلاق علاوه بر داوران، دادگاه نيز موظف است اقدامات لازم را براي حل اختلاف بين زوجين انجام دهد. و نتيجه اين اقدامات در تصميم نهايي است. مي شود: «تلاش دادگاه براي سازش بين زوجين منتهي به نتيجه نشد و...» و با اين حال بيان چنين شرطي در رأي لحاظ نشده است.

 

3- عدم ارائه نتايج اقدامات:

 

در خصوص درخواست زوج و زوجه از طرف يكديگر مبني بر صدور گواهي عدم امكان سازش به منظور اجراي حكم طلاق زوجين در دادخواست و در جلسه دادگاه اظهار داشتند كه از نظر برخي موارد ادامه زندگي مشترك براي آنها ممكن و ممكن نيست و قصد جدايي دارند. دارند. البته پيش از اين نيز از سوي شعبه دادگاه حكم طلاق صادر شده بود كه در مهلت قانوني اقدام نكردند و رأي مذكور باطل شده است. اين زوج همچنين عنوان كردند: داراي فرزند مشترك دختري دو و نيم ساله هستند كه قبلاً تكليف حضانت و ملاقات وي از سوي مقام قضايي مشخص شده و در زمينه مالي نيز با يكديگر به توافق رسيده اند. حقوق دارند و مشكلي ندارند. ضمناً زوجه اعلام كرد كه از تمام حقوق خود صرف نظر كرده و هيچ مطالبه اي از همسرش ندارد، باردار نيست و گواهي عدم وجود جنين نيز ارائه شده است.

چون احتمال سازش بين زوجين وجود داشت، دادگاه تصميم گرفت طبق آيه شريفه (وان خفتم شقاق بينهاما فباطوا حكما منهله و حكما من اهله...) موضوع را به داوري ارجاع دهد و گفتند در حال بررسي طلاق هستند و كه امكان ادامه زندگي مشترك براي زوجين وجود ندارد. البته با تصويب قانون حمايت از خانواده در ابتداي سال 1390 به جز مواد مربوط به طلاق در قانون مدني، ساير قوانين به صراحت در اين خصوص ملغي شده است.

 

دادگاه با توجه به توافق طرفين در مورد طلاق و نظريه داوران و جامعيت پرونده، دعواي آنان را پذيرفته و موجه تشخيص مي‌دهد و با استناد به بند ۱ ماده ۸ قانون حمايت از خانواده و ماده واحده. قانون اصلاح آيين نامه طلاق مصوب 1371 مجمع تشخيص مصلحت نظام و مواد 1143 و 1147 قانون مدني مبادرت به صدور گواهي عدم امكان سازش نموده است. متن نمونه حكم طلاق توافقي

دادگاه با راي عدم امكان سازش بين زوجين اعلام كرد كه زوجين مي توانند در مهلت قانوني به يكي از دفاتر رسمي طلاق مراجعه و حكم طلاق را صادر كنند. در مورد حضانت فرزند مشترك با توجه به اينكه دادگاه قبلاً تصميم گرفته است و با توجه به ارائه گواهي عدم حضور جنين از سوي زوجه و حقوق مالي زوجه طبق توافقات صورت گرفته دادگاه مختار است. نظر بدهند و تصميم ظرف 20 روز صادر خواهد شد. از تاريخ ابلاغ قابل تجديدنظرخواهي در محاكم تجديدنظر استان مي باشد.