قصور پزشكي و مسئوليت پزشكان

موسي رحيمي سه شنبه ۰۱ شهریور ۰۱ | ۱۴:۵۱ ۳۳ بازديد

اگر پزشك در معالجه‌اي كه انجام مي‌دهد باعث ضرر يا ضرر بدني شود، ضامن پرداخت است، مگر اينكه عمل او مطابق مقررات پزشكي و موازين فني باشد يا قبل از معالجه تبرئه شده باشد و مرتكب تقصيري نشده باشد. . اگر دليل نابالغ يا مجنون بودن او صحيح نباشد يا به واسطه بيهوشي و امثال آن، برائت از او ممكن نباشد، برائت از ولي بيمار صادر مي شود.

اگر در علم و عمل، قصور يا تقصير طبيب نباشد، ضماني براي او نيست، هر چند برائت نداشته باشد.

اما مريض يك ولي خاص است مثل پدر و ولي عام كه رهبر است. در موارد عدم دسترسي يا عدم دسترسي به ولي خاص، رئيس قوه قضائيه با درخواست رهبري و تفويض اختيار به دادستان‌هاي مربوطه، پزشك را برائت مي‌كند.

در معالجاتي كه به بيمار يا پرستار و امثال آن دستور مي دهد، در صورت ضرر يا صدمه بدني، پزشك ضامن است، مگر اينكه به ترتيب فوق عمل كند.

در موارد فوق اگر بيمار يا پرستار بداند دستور اشتباه بوده و موجب صدمه و صدمه مي شود و با وجود اين پزشك ضامن نيست ولي جراحت و خسارت مستند به بيمار يا پرستار است.

در مورد قطع عضو يا صدمات ناشي از درمان هاي پزشكي طبق موارد ذكر شده انجام مي شود.

در موارد ضروري كه برائت ممكن نيست و پزشك براي نجات بيمار طبق مقررات رفتار مي كند، كسي ضامن ضرر و زيان نيست.